รับสมัคร มือกีต้าร์ เเละ มือกลอง วงนิทรา

ผม อะตอม (อฏวี โฆษิตปฏิพัทธ์) นักร้องวง นิทรา ช่วงนี้ผมเเละมือเบส กำลังตามหาผู้ร่วมชะตากรรม ของเสียงเพลงอันเเสนโศกเศร้า
ผมตามหา "มือกีต้าร์" เเละ "มือกลอง" โดยไม่เเน้นหลักเกณฑ์หลักการทฤษฎีของดนตรี เพราะวงของผม ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่า อารมณ์ที่มันออกมาจากข้างในตัวตน
มือกีต้าร์ เเละ มือกลอง คนไหน ที่ชื่นชอบเเนวเพลงที่ ลอยๆหลอนๆฝัน พูดถึง ราตรี พระจันทร์ ท้องฟ้า จักรวาล ความตาย ความโศกเศร้า ความฝันใฝ่ ขอเชิญมาเป็นเพื่อนร่วมวงกับพวกผมครับ
ตอนนี้วงผมมีเพลงเเต่งอยู่ประมาณ5-6เพลง มีโปรเจ็คทำอัลบั่มเล็กๆ เเละ ทำMV เปิดผลงานขายเป็นกลุ่มเล็กๆ (มือกีต้า มือกลอง เอ๋ย ข้าเชื่อว่าเจ้ามีอยู่จริง มีอยู่ในโลกนี้ หวังว่าเราคงได้มาระบายอารมณ์กับเสียงดนตรีด้วยกัน มาทำลายกฎเกณฑ์ทุกอย่างที่มนุษย์หลากหลายผู้ได้สร้างสมมุติมันขึ้นมา)

ติดต่อ ส่งรูป เเละจินตนาการผ่านความคิดต่างๆมาได้ที่ filmatom@hotmail.com มาร่วมกันสร้างความฝันครับ
ด้วยรักเเละศรัทธา วงนิทรา

12-พิจิก-34

น้ำก็เช่นกัน ที่เป็นนักเดินทางในธรรมชาติ น้ำเดินทางขึ้นไปเบื้องบนฟ้า
ไปอยู่ในเมฆหมอก ลงมาต่ำถึงแผ่นดิน ซอกซอนลัดเลี้ยวไปตามสายธาร
ตราบจนบรรลุถึงที่ต่ำสุดในท้องทะเลมหาสมุทร น้ำยังเดินทางไปในชีวิตของพืชพรรณพฤกษา
เข้าไปในตัวสัตว์เเละมนุษย์ น้ำเป็นนักเดินทางอันยิ่งใหญ่ เเละกลับกลายหลายสถานะ
ความเเปลเปลี่ยนหลากหลายรูปลักษณ์ยิ่ง น้ำคือธาตุมูลอันมีพลังอย่างที่สุด

คุณเช่นกันที่เป็นนักเดินทาง คุณเดินทางไปในผืนเเผ่นดิน
เเละอาณาจักรเเห่งนามธรรมทั้งภายในเเละภายนอก
บนหนทางหลากหลายคดเคี้ยว อาจมีความเจ็บปวดทุกข์ยาก
เเละเเม้กระทั่งความตายเป็นเพื่อนในหนทาง
ทว่าทุกสิ่งทุกอย่างล้วน "ไม่ใช่สิ่งที่น่าเสียใจ"

ริมธารน้ำ พิเรนทันตี
ประพันธ์โดย พจนา จันทรสันติ
หนังสือ มุ่งสู่ความขาวของหิมะ

เพลง อดีตเเห่งเเสงสาดทอ นิทรากลางเเสงจันทร์

มองเเสงดวงดาวที่พร่างพราย
มองดาวดวงไหนก็ทรมาน
อดีตเเห่งเเสงสาดทอ
นำภาพความรัก เจ็บปวดคืนมา
ภายในใจ กลับคืนมา

วันนั้นเราเคยได้มอง รอยยิ้มจากดาวที่พร่างพราย
ดั่งความสวยงาม จากความรักเรา ที่ฟ้าบัลดาล
เเววตาเธอนั้นช่าวเเสนสุข เปร่งประกาย
ราตรีของเรา คืนอันนิจรันดร์
สุดท้ายกลับกายเป็นภาพสีทอง

ราตรีนี้เเสงจันทร์ ให้ความสดใส ผมมอง
ผมล่องลอยไป ราวดั่งสายลม (เเอบรักจันทรา)
ในคืนเเห่งฝัน ผมรอ (เเสงจันทร์ทราที่อบอุ่น)
ขอเจ้าโปรด เปลี่ยนคืนวัน เป็นดั่งราตรีชั่วนิจรันดร์

ขอให้เเสงจันทร์ คอยกล่อมนิจทรา
ขอให้น้ำตา เลือนหายไป
ขอให้ได้มีปีก บินขึ้นไป
ขอผมขอวร พรุ่งนี้จะลาโลกไป
หมดลมหายใจ!!!

ประพันธ์โดย Atom
I AM THE MOON

หลงไหล หลงรัก เเอบรัก ความเศร้า

ความเศร้า ความร้าวราน จงมารวมตัวภายในสมองที่หยุดหายใจ

ข้ามิอาจได้ยินเสียงรายล้อมที่ดับสลาย ภาษาของข้ามิอาจกล่าวถึงความเข้าใจ ข้ามีเพียงเเค่จิตวิญญาณเเห่งความเศร้าสูญเสีย เเววตาของข้าดูโหดร้าย เพ่งมองหนทางมืดมนสีดำลึกสว่างสดใส ดั่งกวีเเต่งเรื่องราวใต้เเสงเทียนในความมืดใกล้ดับสูญ กวีที่หลงรักความเศร้า กวีที่มิอาจเข้าใจในสิง่ที่ตนเขียน กวีที่กรีดเลือดเนื้อเพื่อเเต่งบทความพร้อมความเจ็บปวด ทุกสรรพสิ่งของจินตนาการข้าคือความฝันในความจริง ข้าโหดร้าย ข้าอ่อนโยน ข้าเมตตา ข้ามีสันติ หลังจากบทความนี้ตัวตนข้าจะตายไปจากความฝัน พร้อมกับ ความรักอันเป็นนิรันดร์

• จักรวาลจงอยู่กับข้า "พระจันทร์"

"ทุกสรรพสิ่ง เเลดู สงบนิ่ง เมื่อเธอหลับตา"

เพลง June03

ฉันคือคนที่ไม่อาจเข้าใจ
คนร่ำลาจากไป ปล่อยฉันไว้เพียงลำพัง...

สายลมเย็นพัดพาความกลัว
ออกจากฉันในวันนี้เพราะมีเธอ...
ทำให้ฉัน...ได้มีหวัง...อย่างที่ฝัน...

จงเดิน...ไปกับฉัน...สู่ความฝัน...
ยามเมื่อเธอตื่น...

ประพันธ์โดย อะตอม

เพลง นิรันกาล

ปลดปล่อยให้ฉัน...ได้เชื่อในความรักใหม่
ให้ฝันกลางวันเป็นจริง ยามราตรี..ความรักจะกลับคืนมา

ให้ใจบอบช้ำ...ได้มีพลังยิ่งใหญ่ กลับคือสู่ความศรัทธา
ให้ใจ...ได้พบกับความรักจริง

มองเเสงจันทร์..เฝ้าคอยหมู่ดาว..ฟ้าอันกว้างไกล
เช้าวันใหม่ตัวเธอจะพบ รักนิรันดร์...


ประพันธ์โดย อะตอม

ร่มสีเหลือง

ผมอยู่ฝั่งขวา เจ้าหญิงอยู่ฝั่งซ้าย
เราทั้งสองมีเส้นเเบ่งกลางเป็นร่มคันสีเหลืองสดใส
ช่วยป้องกันฝนที่ตกลงมาอย่างที่ผมคิดเอาไว้
เราทั้งสองเดินลุยสายฝนเพื่อตามหาปิ๊คกีต้าร์โดยมีร่มวิเศษ
เเต่อะไรบางอย่างทำให้ผมรู้สึกว่า ทำไม?ร่มสีเหลืองคันนี้ถึงหนักไปด้านซ้าย
ทั้งที่ผมเป็นผู้ถือมันไว้?
สิ่งมหัศจรรย์นี้เกิดขึ้นจาก ร่มสีเหลือง หรือ ผม...ชายที่ใส่รองเท้าเเตะปอนๆ

กาลครั้งหนึ่งนานมาเเล้ว ผมได้บันเลงบทเพลง ฝนสีดำ ให้เจ้าหญิงรับชมไปพร้อมกับเด็กหญิงตัวน้อง
เธอทั้งสองยิ้มเห็นฟันเพราะความหลอนของบทเพลง...ฝนสีดำ นิทานเเห่งความตาย นิรันดร์กาล
หลังจากบทเพลงทั้งสามหลอนจบลง ผมได้เอ่ยถามเด็กน้อยว่า เธอชอบกลางวันหรือกลางคืน?
เธอตอบกลับมาด้วยรอยยิ้มว่า ชอบกลางวัน เพราะกลางวันได้เล่นสนุก
(โลกอันสดใสของเธอทำให้ผมได้คิดอะไรบางอย่างออก เด็กน้อยมีNeverlandอยู่ในจิตใจ อันบริสุทธิ์)
ซึ่งเเตกต่างจากผู้ใหญ่ ที่ในใจเเละสมองมีเเต่ตัวเลข
ตัวเลขที่ทำให้มนุษย์ต้องเข่นฆ่ากันเอง ตัวเลขที่ทำให้เพื่อนมนุษย์ต้องเเบ่งชนชั้นวันนะ
ตัวเลขที่เปลี่ยนเเปลงจิตใจในความเป็นคน

เรื่องเล่าโดย พระจันทร์

เพลง ฝนสีดำ

สายฝนที่เยือกเย็น เหมือนดังก้อนเมฆร้องไห้
ฟ้าร้องเปร่งเเสงทอง เสียงดังเธอได้ระบาย
ฉันรู้สึกเศร้าใจ เมื่อได้สำผัสเธอ...

รักกันไม่มีวันนั้น ตัวฉันนั้นไร้กำลัง
ขอเพียงได้ยืนตากฝน จะยืนปลดปล่อยความคิด
เเม้นเธอไม่มีอีกเเล้ว ปล่อยเธอออกไปไกลเเสนไกล

จะยืนปลดปล่อยความคิด...
จะยืนปลดปล่อยความรัก...
จะยืนปลดปล่อยความฝัน...

ปล่อยความทรงจำ ให้เป็นดั่งทำนอง ของชีวิต
ตัวฉันเก้าเดินต่อไป ตามทางที่ฝนกำหนดไว้

ประพันธ์โดย AtoM

เพลง นิทานเเห่งความตาย

กาลครั้งหนึ่งนานมาเเล้ว พระจันทร์ขึ้นเเล้ว สวยซึ่งไม่เศร้าเหมือนพระจันทร์ในคืนวาน
นั่งมองเเสงจันทร์ มองท้องฟ้าในยามราตรี ชอบที่สุดเวลาดาวตก คุณยายเคยบอกไว้ว่า
เวลาดาวตกจะมีคนมาเกิด ดาวล่วงมาเกิดเป็นคน...


ฉันนั้นรอเธออยู่ ไม่ไปไหน
เดียวดายกับความอ้างว้าง
เหมือนกับจันทร์ที่รอคอย เเสงตะวัน
เเต่ในวันหนึ่งความฝัน ของฉันคงเป็นจริง...

เธอไม่มีหัวใจ...เธอไม่มีน้ำตา...เธอนั้นคือความฝัน
เธอนั้นเป็นเเค่เพียงนิทาน...

ฉันนั้นจะรอคอยเธอจนวันตาย
เเม้นความรักที่มีจะจางหาย
จะฝันไว้หนึ่งชีวิต...

เเม้ว่าเธอไม่มีอยู่จริง ฉันนั้นจะเฝ้ารอ...


ประพันธ์โดย Atom

ความตายไม่ใช่จุดจบ

ความตายคือประตู ที่พ่อเเม่พี่น้องทุกคนต้องผ่านพ้นเข้าไป!!ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนสูญสหลายเป็นเถ้าธุลี
ไม่ว่าคุณจะ รำรวย จน สวย หล่อ ขอทาน ยิ่งใหญ่มีอำนาจปกครองสิ่งต่าง สุดท้ายก็จะดับสูญเหมือนทุกๆคน
สิ่งที่เหลือไว้ก็คือจิตที่ล่องลอย!!! นะจุดนี้ผมถือว่าทุกคนเท่าเทียมกันนะครับ
ถ้าคุณกำหนดความตายของตัวตนคุณได้ คุณจะเลือกการตายด้วยหมายเลขไหนดี มาร่วมกันสร้างสรรค์เถิดครับ?
1.ยิงตัวตาย
2.ผูกคอตาย
3.กรีดข้อเเขน
4.มีดเเทงคนที่เรารักเเละตัวเราเอง
5.กระโดดตึก800ชั้น
6.กินยาตาย
7.กลั้นหายใจ
8.วิ่งข้ามถนนให้10ล้อเหยียบ
9.เมาเหล้าจนตาย
10.ขับรถทะยานลงเหลวลึก
11.ยิงตัวตายบนเวทีคอนเสิร์ตขณะการเเสดง
12.มัดคอตายกับลูกบิดประตู

หมายเลข1-12คือเส้นทางสู่นรก เเต่ถ้าคุณยิ้มเเละคิดเเต่สิ่งดีๆก่อนการฆ่าตัวตาย นั่นคือหนทางสู่ "ความว่างปล่าว"
หน้าลุ้นเหมือนกันนะว่าเราจะตายเเบบไหนดี มันสนุกยิ่งกว่าการลุ้นให้ถูกเลขรางวัลที่1ด้วยซ้ำไป!!!
ความตายใกล้เข้ามาเเล้ว!!! ขอให้ทุกท่านที่อ่านมีความสุขกับชีวิตนะ ผมว่ามันเเสนสั้นจังเลย!!!

บทความโดย "พระจันทร์ด้านมืด"

เดินในสีน้ำเงิน

ผมเดินไปตามทางที่ห่างไกลออกจากความทรงจำสีทอง
เลขสี่ดูไร้คุณค่าผุพังเหมือปีศาจที่มีเลือดสีน้ำเงิน หัวใจสีส้ม
เเสนดื้อดึงไม่ยอมออกมาจากต้นลำพูที่เเห้งเฉา

"ในตอนนี้ผมมองขึ้นไปบนท้องฟ้าในราตรีที่จันทร์เป็นสีดำ"
ผมเลยเริ่มเดินถอยหลังกลับไป สู่ความทรงจำสีท้องในหัวที่หนักอึ้ง มันเริ่มชัดเจนเลื่อยๆ...
ปีศาจตนนี้เลยได้ปรากฎร่างให้ผมได้เชยชมอีกที เเต่ตัวตนของเธอได้เปลี่ยนไป
เธอไม่มีความรู้สึก เธอไม่มีตา ไม่มีความฝัน เธอคือนิทานที่คอยหลอกหลอนในหัวสมองของผม
ภาพที่ปรากฎในหัวของผมตอนนี้คือ บนเตียงนอนที่เเสนอบอุ่น เเม่กำลังเล่านิทานเรื่องนี้ให้ลูกสาวฟังอยู่..........................ทันใดนั้น!!!....................................
.............ลูกสาวหยิบดินสอสีทองขึ้นมาเเล้วเเทงไปที่ร่างกายของเเม่อันเป็นที่รัก จนเลือดสีน้ำเงินกระเด็น
ไปทั่วห้องนอน เเม่ยิ้มด้วยความสุข เเม่นอนตายหลับฝันดี.....ส่วนลูกสาวกำลังนำดินสอสีทองที่ติดเลือด บรรจงระบาย
ดวงอาทิตย์ในนิทาน ด้วยน้ำตา...

พระจันทร์

The moon / Music Box

ตี3.54น. 17/ก.พ./2010
"เราจะออกเดินทางเพื่อนำประสบการณ์มาเขียนเป็นนิทานก่อนนอน...กาลครั้งหนึ่งนานมาเเล้ว" เราได้เจอผู้หญิงคนหนึ่งระหว่างการเดินทาง เธอกำลัง......เเล้วเธอก็หายไป
ทิ้งไว้เเค่ภาพสีทองของความทรงจำ
"เเย่เเล้วเงินติดตัวก็น้อยลงทุกที"!!! เคราะห์ซ้ำกรรมซ้อน เจ้าเธอผู้นั้นยังมาขโมยกล่องเพลงที่เก็บหัวใจของเราไปอย่างไม่รู้ตัว

เราไม่ได้เป็นคนกำหนดโชคชะตา เเต่โชคชะตาเเละเส้นทางบนถนนเป็นตัวกำหนด ว่าเราจะได้โคจรมาพบกันอีกหรือปล่าว
"ใจร้ายที่สุดเลยดวงตะวัน มาขโมยกล่องเพลงของเราไปได้...คืนนี้เราจะนอนหลับได้ยังไง...เเล้วเราจะฟังอะไรก่อนนอนดีละ?
"เค้าเหมือนคนบ้าพูดคุยกับดวงตะวันเเบบชายหนุ่มกำลังงอลหญิงสาว"

ผมขอเวลาอีก2-3ปีนะครับ
ท่านผู้อ่าน...(พระจันทร์)

นามปากกา เพ้อเจ้อวะผม

MVอยากหลับตา POP

ขอบคุณเพื่อนๆเเละทุกท่านที่คอยช่วยเหลือมาโดยตลอดครับ ขอบคุณวง POP ที่เป็นเเรงบัลดาลใจทำให้เกิดMVชิ้นนี้ ขอบคุณมากครับ

มาร่วมกันร้องเพลงสุริยุปราคา สรรเสริญ อบเชยFILM

-ทำไมร้องผิดคลี กีต้าร์เล่นไม่ตรงกัน (มั่ว)!?
พวกผมไม่ได้สนใจเรื่องพวกนั้นเลยครับ เเค่อยากระบายความรู้สึกที่มีออกมาเป็นเสียงเพลง
หลายๆคนคงไม่เคยได้ฟังเพลงนี้ ยังไงก็ลองไปหาฟังกันดูนะครับ เพลงสุริยุปราคา อัลบั้มVanilla ของวงFLURE เวอร์ชั่นจริงๆจะไพเราะกว่าเเบบ ฉะบับที่พวกเราร้องกันครับ จงหาฟังเเล้วจินตนัดดา เอ๊ย!!!ไมใช่พิมผิด จินตนการ ตามเสียงเพลงด้วยครับ



ขอขอบคุณที่รับฟังครับ
อบเชยFILM ในวันที่ 20-01-2010 เที่่ยงคืน:34น. เมา....
บทความโดย นาย อฏวี นามสกุล โฆษิตปฏิพัทธ์