ผม........ผม...อยู่บนจุดยืนที่เป็นพื้นผิวของดวงดาว รูปทรงสี่เหลี่ยมงี่เง่า!!! "ดวงดาวที่เปรี่ยมด้วยความรู้สึก"
(เสียงเเผ่วเบา) ความเกลียดชัง ความอาฆาต ความโกรธเเค้น ความหลอกลวง ความโศกเศร้า
ผมเพ่งมองไปรอบร่างกายอันเหม็นเน่า เเห่งราตรีสีน้ำเงิน ปลดปล่อยร่างกาย
รับฟังดวงดาวเพื่อนรัก ขับขานร่ำร้องบทเพลงเเห่งสันติภาพเเสนไพเราะ
ที่ลอยล่องมาตามกลิ่นหอมหวานของสายลมเเห่งฟากฟ้าจักรวาล
กระทบสู่เยื่อหูอันสองใบ ที่เบิกกว้างโบยบิน"ตอบรับเสียงเพลง"ที่ซึมซับลงไปตามกระเเสเลือด
วิ่งดิ่งลงมาสู่หัวใจ พรวดพราดขึ้นไปสู่หัวสมองที่ตายด้าน กระตุ้นกลับมามีชีวิตอีกครั้ง
ทำให้ความรู้สึก ทุกข์ ทุกข์สังคมความรู้สึก เลือนหายลาจาก
เเละ......ในเส้นเวลาเดียวกันนั้น...(เเน้นเสียงใหญ่)...ผม มอง เห็น เพียงเเค่!!!
"ความสวยงาม"เเละ"ความรักอันเป็นนิจนิรันดร์"
คำตอบของบางคำถาม? คือ ไม่มีคำตอบ
สร้างคิดโดย อะตอม I am The Moon
