ฝนตกในวันที่ลอยกระทงหน้าบ้านสีเหลือง

บางที ข้ากลัวความผิดบาป  ความรักวิ่งหนีออกไปทางหน้าต่างสู่หนทางสีดำบนท้องฟ้า ภายใต้สายฝนที่ไม่มีวันหยุดพัก ท้องฟ้ารั่วๆทำให้ข้ากลัว ข้าร่ำไห้เพียงลำพังเป็นจังหวะBLUES  บทเพลงเเสนเศร้าล่องลอยมาตามสูญญากาศในห้องสี่เหลี่ยมโง่  ยิ่งอยู่ยิ่งรู้สึกโง่ ยิ่งรับฟังยิ่งมีเเต่ความโกรธเเค้น อาฆาตไม่มีวันสิ้นสุด  เเม่เคยบอกข้าว่า ความรู้สึกพวกนี้เป็นสิ่งสมมุติ ไม่มีจริง!!!!!!!!!เป็นเเค่อารมณ์   เเต่ทำไมราเวลานี้ข้าถึงรู้สึกว่ามันจริงโคตร      เเม่ข้าเป็นครู มนุษย์ราชการประเทศเสรีชนห่า..............ตอนเด็กๆ5ขวบ ข้าเคยบอกเเม่ว่า "เเม่ๆลูกเก่งภาษาไทย หอ-อี  อ่านว่าหีใช่มั้ยครับแม่"  เเม่หัวเราะด้วยความเเปลกใจ เเละจดจำมาเล่าขานถึงทุกวันนี้      
บางคนเกิดมาเพื่อกัดหางหมา บางคนเกิดมาเพื่อพูดคุยกับกีต้าร์ บางคนเกิดมาเพื่อเลียควยหมา บางคนเกิดมาเพื่อสร้างงานศิลปะ  บางคนเกิดมาเพื่ออมเตารีด บางคนเกิดมาเพื่อหลุดพ้นจากทุกสิ่งทุกอย่าง