ฉันคือคนที่ไม่อาจเข้าใจ
คนร่ำลาจากไป ปล่อยฉันไว้เพียงลำพัง...
สายลมเย็นพัดพาความกลัว
ออกจากฉันในวันนี้เพราะมีเธอ...
ทำให้ฉัน...ได้มีหวัง...อย่างที่ฝัน...
จงเดิน...ไปกับฉัน...สู่ความฝัน...
ยามเมื่อเธอตื่น...
ประพันธ์โดย อะตอม
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น