กาลครั้งหนึ่งนานมาเเล้ว พระจันทร์ขึ้นเเล้ว สวยซึ่งไม่เศร้าเหมือนพระจันทร์ในคืนวาน
นั่งมองเเสงจันทร์ มองท้องฟ้าในยามราตรี ชอบที่สุดเวลาดาวตก คุณยายเคยบอกไว้ว่า
เวลาดาวตกจะมีคนมาเกิด ดาวล่วงมาเกิดเป็นคน...
ฉันนั้นรอเธออยู่ ไม่ไปไหน
เดียวดายกับความอ้างว้าง
เหมือนกับจันทร์ที่รอคอย เเสงตะวัน
เเต่ในวันหนึ่งความฝัน ของฉันคงเป็นจริง...
เธอไม่มีหัวใจ...เธอไม่มีน้ำตา...เธอนั้นคือความฝัน
เธอนั้นเป็นเเค่เพียงนิทาน...
ฉันนั้นจะรอคอยเธอจนวันตาย
เเม้นความรักที่มีจะจางหาย
จะฝันไว้หนึ่งชีวิต...
เเม้ว่าเธอไม่มีอยู่จริง ฉันนั้นจะเฝ้ารอ...
ประพันธ์โดย Atom
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น